Forum Akwarystyczne

Seba

Ciąża
Powstaje w wyniku zapłodnienia czyli połączenia komórki jajowej żeńskiej z komórką męską plemnikową tzw. gamet, zazwyczaj w bańce jajowodu. Do zapłodnienia dochodzi z reguły w wyniku współżycia, jednakże jest to także możliwe w wyniku stosunku przerywanego oraz podczas pettingu, gdy nasienie dostaje się do pochwy. Zapłodnione jajo wędruje do jamy macicy, gdzie ulega ono umiejscowieniu się w odpowiednio do tego celu przygotowanej, czasowo zmienionej pod wpływem hormonu - progesteronu, błonie śluzowej macicy. Błona śluzowa macicy ulega dalszym zmianom przerastając i rozpulchniając się, a także przekształca się w tzw. doczesną ciążową.

Pierwsze objawy ciąży
Ciąża powoduje ogólne zmiany ogólnoustrojowe oraz miejscowe, na podstawie których można rozpoznać jej istnienie. Zazwyczaj podejrzenie ciąży rodzi się w przypadku nie wystąpienia miesiączki u kobiety prowadzącej aktywne życie seksualne. Nie jest to jednak wystarczające, gdyż może się ona opóźnić również z powodu stresu, choroby bądź zmiany klimatu. Innymi objawami pozwalającymi sugerować zajście w ciążę są nudności, wymioty, zwiększona częstość oddawania moczu, zmęczenie, brak równowagi emocjonalnej, często też obrzmienie i bolesność piersi oraz ich nagłe powiększenie. Sygnały te mogą być wprawdzie dość słabe, prawie niezauważalne, i nie jest niczym niezwykłym upłynięcie ośmiu lub więcej tygodni, zanim podejrzenie można obrócić w pewność, a obecność ciąży stwierdzić ponad wszelką wątpliwość, przeprowadzając odpowiedni test ciążowy. Ruchy płodu stanowią oznakę zaawansowanej ciąży; niektóre kobiety potrafią wyczuć je już w szesnastym tygodniu ciąży, opisując je jako wrażenie "trzepotania" w jamie brzusznej.

Pierwszy i drugi miesiąc
W pierwszych dwóch miesiącach ciąży zmiany wyglądu kobiety są jeszcze niewielkie. W największym stopniu zmianie podlegają gruczoły piersiowe - stają się większe oraz bardziej wrażliwe na dotyk, dotyczy to zwłaszcza brodawek, które wyraźnie ciemnieją. Nie zwiększa się jeszcze obwód talii. Kobieta może natomiast zauważyć już pewne zmiany w swojej psychice - brak równowagi emocjonalnej, duża wrażliwość, często większa podatność na wzruszenia. Czasami może pojawić się niechęć do spożywania pewnych pokarmów przy zwiększonym apetycie na inne. Niektóre kobiety skarżą się na osłabienie i uczucie senności. Wszystkie te objawy są prawidłowe i są odpowiedzią organizmu na podjęty przez niego wysiłek zapewnienia jak najlepszych warunków do rozwoju płodu.

Trzeci miesiąc
Kobieta może zauważyć już niewielki przyrost wagi swojego ciała - około 1-2 kg. Jest to spowodowane nie tyle wzrostem samego płodu (waży on wówczas zaledwie około 25 g), co silnym rozrastaniem się ścian macicy - powiększają się one aż czterokrotnie. Poza tym na ramionach i udach odkładają się zapasy tłuszczu. Zwiększa się obciążenie pracy serca - musi ono przepompować większą o około 1,5 litra ilość krwi. W związku z tym również nerki i płuca mają do wykonania cięższą niż do tej pory pracę. Słabnie natomiast praca jelit, stąd mogą pojawić się zaparcia. Ustępują powoli mdłości i zawroty głowy.

Czwarty miesiąc
Ciąża staje coraz bardziej widoczna, stopniowo zanika talia i zaokrągla się brzuch, na jego środku pojawia się ciemna linia, która zanika dopiero po porodzie. Waga ciała zwiększa się o około 2,5 kg w porównaniu ze stanem przed ciążą. W związku z wyraźnie zwiększającym się apetytem konieczna staje się kontrola ilości spożywanych posiłków. Należy pamiętać przy tym, że okres ciąży nie jest odpowiedni na prowadzenie diety odchudzającej.

Piąty miesiąc
Wraz z coraz szybszym przyrostem wagi ciała powiększa się brzuch. Do końca czwartego miesiąca ciężar ciała może wzrosnąć o około 3 kg w porównaniu ze stanem przed ciążą. Brodawki piersi ciemnieją, a z piersi może wypływać mętny płyn "siara". Ustępują typowe dolegliwości ciążowe, poprawia się wyraźnie stan skóry i włosów, stąd wygląd oraz samopoczucie kobiety w tym okresie są zwykle bardzo korzystne. Kobieta może już odczuwać słabe ruchy płodu.

Szósty miesiąc
Zwykle w tym okresie następuje gwałtowny przyrost wagi ciała. Do końca 6 miesiąca waga ciała zwiększa o około 4,5 kg. Twarz i całe ciało kobiety stają się lekko obrzmiałe, jest to spowodowane zatrzymywaniem się wody w organizmie. Ponieważ jest to zwykle jedyna uciążliwość tego okresu samopoczucie kobiet w tym czasie jest zwykle dobre.

Siódmy miesiąc
Szybkie powiększanie się brzucha może być przyczyną pojawiania się w tym okresie rozstępów skórnych. Waga ciała zwiększa się do końca siódmego miesiąca o około 9 kg. Kobieta staje się stopniowo coraz bardziej ociężała, mogą pojawić się również inne dolegliwości: zgaga, czasami niestrawność lub bóle krzyża. Niekiedy kobieta może odczuć słabe skurcze ciążowe, zazwyczaj jednak bezbolesne.

Ósmy miesiąc
Duży i ciężki brzuch jest powodem pewnej niezgrabności oraz ociężałości ruchów. Rozwijający się płód jest już tak duży, że może uciskać niektóre narządy wewnętrzne, a to z kolei powoduje niekiedy kłopoty z oddychaniem i częstsze oddawanie moczu. Pewne dolegliwości może też spowodować rozciąganie stawów biodrowych. Waga ciała matki zwiększa się o około 11 kg w porównaniu ze stanem przed ciążą.

Dziewiąty miesiąc
W związku ze stopniowym przygotowywaniem się dziecka do porodu i odwróceniem się płodu główką do dołu, ustępują niektóre dolegliwości poprzedniego okresu. Ciężar dziecka powoduje znaczne zmęczenie, konieczność częstych odpoczynków oraz potrzebę dużej ilości snu, niewskazany jest wysiłek fizyczny. Pod koniec 9 miesiąca waga ciała kobiety zwiększa się o około 12 kg w porównaniu ze stanem przed ciążą. Na całkowity przyrost wagi ciała składa się: w około 40% waga dziecka, 10% wody płodowe, 9% łożysko, 20% rozrost macicy, piersi, pośladków, 20% zwiększenie objętości krwi. Dziecko wypełnia już całą macicę więc jego ruchy są bardzo dobrze wyczuwalne.

Pierwsze oznaki ciąży a testy ciążowe
Większości testów ciążowych do domowego użytku reklamują je jako zdolne do wykrycia - drogą badania moczu kobiety - ciąży już w tydzień od dnia, w którym powinno było pojawić się krwawienie miesiączkowe, lecz zawodność tych testów sięga dziesięciu procent, a uzyskaną dzięki nim diagnozę należy zawsze potwierdzić badaniem ginekologicznym lub badaniem osocza krwi; dzięki temu ostatniemu można oznaczyć poziom hormonów wytwarzanych przez zapłodnioną komórkę jajową i kosmówkę już w sześć dni po poczęciu, w dniu zagnieżdżenia się zarodka w ścianie macicy.